بررسی تغییرات ترکیبات آلی و معدنی آهن و منگنز با تغییرات درجه حرارت و قلیائیت در آب pH

آهن و منگنز از جمله فلزاتی می باشند که وجود مقادیر جزیی از آن ها می تواند در آب مصرفی برای شرب و آب های صنعتی ایجاد اشکار کند. در سیستم رودخانه و آب های سطحی این فلزات بین فاز محلول و فاز جامد( معلق و رسوب) توزیع می شوند. که البته در شرایط مختلف چگونگی این تبادل و توزیع یکنواخت نیست. تغییرات درجه حرارت ، pH و قلیائیت از جمله فاکتورهای موثر در تبادل این فلزات بین فازهای مدکور می باشند. تحقیق حاضر به بررسی تغییرات فاکتورهای فوق با تغییرات ترکیبات آلی و معدنی آهن و منگنز می پردازد. در این تحقیق محلول های با غلظت mg/lit10 سولفات و استات آهن و mg/lit2 سولفات و استات منگنز مورد استفاده قرار گرفت. مراحل انجام آزمایش شامل آ»اده سازی محلول ها، بررسی اثر pH ، بررسی اثر قلیائیت و بررسی اثر درجه حرارت می باشد. که بدین منظور حلالیت این ترکیبات آلی و معدنی آهن و منگنز در pH 6 تا 12، قلیائیت های 50 تا 400و درجه حرارت های 0 تا 30 درجه سانتی گرادمورد آزمایش قرار گرفت و نتایج بعد از فیلتراسیون هضم فلزات در محلول و سنجش توسط دستگاه جذب اتمی بررسی شد. افزایش قلیائیت بیشترین تاثیر را بر کاهش حلالیت سولفات آهن دارد، که کمترین حلایت در قلیائیت 400 به میزان mg/lit486/0 است. افزایش pH بیشترین تاثیر را برکاهش حلالیت استات آهن دارد که کمترین حلالیت در 12= pH برابر 441/0 می باشد هچنین افزایش pH بیشترین افزایش pH بیشترین تاثیر را بر کاهش حلالیت سولفات و استات منگنز دارد که کمترین حلالیت آن ها در  12= pH به ترتیب برابر با 247/0 و 372/0 می باشد. با افزایش درجه حرارت حلالیت کاهش می یابد که این کاهش حلالیت در ترکیبات منگنز بیشتر از ترکیبات آهن و در ترکیبات معدنی بیشتر از ترکیبات آلی می باشد. همچنین در کل آزمایشات حدود 90% منگنز در آب به صورت محلول وجود داشت. در حالی که حداکثر حلالیت آهن کمتر از 40% بود.